بوی نرگس

 تو می آیی ازدورها

 از آن سوی مرز زمان

 چو خورشید بر اسب نور

 چو مهمانی از رنگین کمان

 می آیی که روح مرا

 پُر از بوی نرگس کنی

 و در ذهن آلاله ها

 مرا دشتی از حس کنی

   اگر تو نیایی کسی

   به باران نخو اهد رسید

    و داستان انتظار

   به پایان نخواهد رسید

 اگر تو نیایی کوه های همین خاک داغ است و بس

 درختان روی زمین

 همه میله های قفس

 بیا زودتر که هنوز

 زمین وزمان مال توست

 و آبی ترین آسمان زاگرس

 به زیر پروبال توست